We moeten weer verder

Met moeite weten we ons los te weken uit Salvador. Salvador zelf is erg mooi en de sfeer is geweldig. Maar dat was niet de enige reden dat we een paar weken zijn blijven plakken. We hadden gewoon nog geen zin om weer lange stukken te varen. Het was heerlijk weer eens hele nachten door te slapen. Ongegeneerd een borreltje extra drinken was ook niet verkeerd. Het gezelschap van medezeilers was misschien nog wel het leukste na onze lange overtocht.

Hoe verder je ‘van huis’ bent, hoe makkelijker je bevriend raakt met medezeilers. Voor ons zijn dat meestal niet mensen waar we in Nederland meteen bevriend mee zouden zijn geraakt. We zijn nu eenmaal wat jonger dan de gemiddelde zeiler hier.

Zo ontmoeten we hier John. Een gepensioneerde professor uit Aberdeen. Momenteel woont hij in het Lymfjord in Denemarken. In een andere situatie hadden we elkaar waarschijnlijk alleen vriendelijk gedag gezegd in het voorbijgaan. Hier zijn we regelmatig met elkaar op stap geweest, avonden gekletst, geborreld en gegeten. Natuurlijk zijn we op reis dus we moeten op een gegeven moment verder. Terwijl John met opstappers terug naar Denemarken zal varen, gaan wij door naar het zuiden. Afscheid nemen is dus onvermijdelijk. Toch blijft het jammer om afscheid te nemen. Wanneer we ooit weer in het Lymfjord zijn zullen we hem zeker bezoeken.

Inmiddels liggen we in Ilhéus. We liggen voor anker bij 'Iate club Ilhéus'. We wachten hier op goede wind om door te varen naar de Abrolhos archipel en Vitoria. Helaas ligt er momenteel slecht weer op onze route. Voorlopig gaan we dus nergens heen. Niet dat we dat erg vinden. Hier in Ilhéus mogen we gebruik maken van de club luxes. Een privé zwembad en restaurant staan tot onze beschikking. We leven even als de happy few in Brazilië. En het is nog gratis ook!