Aankomst Brazilië

“So you are the famous turtles from Holland” zegt de havenmeester in Salvador met een grote glimlach, als we daar eindelijk aanleggen. Blijkbaar is onze faam ons vooruit ‘gesneld’. Snel waren we inderdaad niet. 23 dagen en 6 uur om precies te zijn. Een kapotte Genua, kapot getrokken spiboomrail, een vastzittende kraanlijn en nog een paar motor probleempjes kostte het. Maakt nu niet meer uit, we zijn er!

Op zaterdagavond 12 januari komen we eindelijk aan in Salvador de Bahia. We gaan liggen in de stadshaven. Het blijkt een klein haventje met maar een paar buitenlandse boten. Niet echt de grootse sfeer die we verwacht hadden. Dit in tegenstelling tot de stad Salvador. Enorme luxe flatgebouwen staan naast schitterend gerestaureerde koloniale gebouwen. Daartussen staan weer vervallen leegstaande panden die bijna omvallen. De zoete geur van het land kwam ons op de oceaan al tegemoet. Overal horen we muziek en trommels. Dit is zoals we Brazilië verwacht hadden.

De eigenaar (John) van een Schotse boot komt meteen naar ons toe en nodigt ons uit voor het eten die avond. Blijkbaar is het duidelijk dat we een tijdje op blikvoer hebben geleefd. We nemen zijn uitnodiging graag aan. Als enorm contrast met de afgelopen drie weken zitten we die avond aan een heerlijke gebraden kip op een grote Hallberg Rassy. Om het gevoel van euforie nog wat te vergroten heeft John de beroemde lokale rumcocktail (Caipirinha) voor ons gemaakt. We slapen heerlijk die nacht.

De maandag er na gaan we ons inklaren bij politie en douane. We hadden veel gehoord over de tijdrovende procedures en dwarse ambtenaren. Niets van dat alles bleek waar. Iedereen was ontzettend vriendelijk en binnen twee uur hadden we alles geregeld. Op één of andere manier hebben we nu zelfs 180 dagen toestemming gekregen om in Brazilië te verblijven ipv de gebruikelijke 90 dagen. Waarom? Niemand die het weet.

Die middag gaan we op een veel te duur terrasje zitten in het centrum van Salvador. We zitten aan een schitterend plein met koloniale gebouwen. Onder het genot van (uiteraard) een live muziekje en een koel biertje/wijntje kijken we naar de uitbundig geklede mensen die langskomen. Van zeer schaars geklede dames tot oma’s in knalroze outfits. De dresscode is duidelijk fleurig. Met de drankjes komt ook het besef; het heeft wat moeite gekost maar wat is het ontzettend gaaf om hier te zijn!