Vakantie

In A Coruna liggen we twee nachten in de haven. Een schitterende oude stad. De temperatuur is eindelijk echt zomers. De toeristen die we zien zijn voornamelijk Spaans. We slenteren 's avonds in korte broek door de smalle steegjes met overvolle eettentjes. De geur van eten die er hangt is onbeschrijflijk lekker. Tegenwoordig lijkt elke grotere stad op elkaar door de ketens die hun fastfood aan je opdringen. Zo niet in A Coruna. De enkele fastfood zaak is nagenoeg leeg met uitzondering van een paar bleke toeristen die pertinent weigeren te eten wat ze niet kennen. Verder zijn het echt de lokale gerechten die populair zijn. Tot 's avonds laat zijn de mensen buiten en eten en drinken er luidruchtig op los. Petra en ik zijn een beetje overweldigd door het heerlijke leventje hier.

We gaan op zoek naar een restaurantje om onze geslaagde oversteek te vieren. In een verwoede poging om ons aan te passen gaan we pas om 21:30 uur op stap. Met een lichtelijk knorrende maag lopen we ergens binnen met de vraag of er plek voor twee is. Of we 'un poco' kunnen wachten. Geen probleem. Het tentje wordt overspoeld met lokale bevolking en onder het genot van mijn cerveza kijk ik m'n ogen uit. Wat een mooie mensen hier denk ik. Blij dat ik me even heb opgefrist en niet in m'n o zo praktische fleece-vest loop.

Als we aan een tafeltje zitten bekijken we de volledig spaanse kaart. Geen idee wat we kunnen bestellen. Al snel krijgen we hulp van een spaanse dame die in Nederland gewoond heeft. Ze legt ons precies uit wat er allemaal te bestellen is. Wanneer onze bestelling opgenomen wordt begint Petra vol trots op te noemen wat ze allemaal onthouden heeft van de kaart. De dame kijkt een beetje vragend als ze wegloopt. Als ze even later terugkomt met onze bestelling blijkt waarom. Onze hele tafel staat werkelijk stampvol met heerlijke gerechtjes. "Misschien hebben we wel wat veel besteld" zeg ik voorzichtig tegen Petra. Ze kijkt veelbetekenend terug. We laten ons niet kennen en beginnen te bunkeren dat het een lieve lust is.

Tegen een uur of half twaalf lopen we voldaan naar buiten. Zodra we opstaan wordt ons tafeltje direct gevuld door nieuwe gasten. De terrasjes zitten nog vol met mensen die aan het eten en drinken zijn. Niet slecht voor een maandagavond denk ik terwijl we in het zwoele avondbriesje teruglopen naar de boot.

De dagen erna gaan we voor anker bij A Coruna. In een sportsbar kijken we, samen met Hermen en Marjolein van de Shalom, de wedstrijd Barcelona-Real Madrid. Hoewel ik niets met voetbal heb is het wel een ervaring om zo'n wedstrijd tussen de Spanjaarden te kijken. Verder doen we eigenlijk vrij weinig. Even bijkomen zullen we maar zeggen. Na twee dagen luieren gaan we ankerop en trekken we de ria's in met een heerlijk vakantiegevoel.