Cold climate sailors

"I think i'm more a cold climate sailor" zegt de Schotse John in de stadshaven van Salvador. We zitten tegenover hem op zijn boot. Het zweet sijpelt van onze voorhoofden. De hitte in Salvador was af en toe niet te harden. We keken dan ook verlangend uit naar het meer gematigde klimaat van Zuid Brazilië.

Inmiddels liggen we in Rio Grande. De tocht hier naar toe was een pittige. Één van de meest vervelende tot nu toe. Niet vanwege harde wind of storm. Het vervelende zat hem vooral in het feit dat we aan zouden komen vlak voor een lage druk gebied met veel regen en donderstormen zou overkomen. De tocht van Florianópolis naar Rio Grande heeft verder geen schuilplaatsen meer. De 330 nM moeten we zonder tussenstop overbruggen. We hebben meerdere verhalen gehoord van boten die platgeslagen zijn in stormen op dit stuk. Gedurende de gehele tocht zijn we dan ook erg gespannen. Dat de voorspelde wind, die ons verder moet brengen, ook nog niet komt opdagen maakt het verhaal nog een beetje spannender.

Ruim drie en een halve dag varen we op de motor richting het zuiden. Ondertussen vertoont de lucht steeds vreemdere wolken die duidelijk het slechte weer aan kondigen. Met samengeknepen billen kijken we er naar. 's Ochtends vroeg op de derde dag vliegen de albatrossen om ons heen. Ik meen me te herinneren dat dit geluk bracht voor zeelieden vroeger dus daar hou ik me maar aan vast.

Zondagavond komen we eindelijk aan bij de havenmonding van Rio Grande. Net iets te laat want de onweersbuien zijn al in volle gang. Wonder boven wonder varen wij er precies tussendoor. Vanwege een sterke uitgaande stroming varen we met ongeveer 1 knoop de monding binnen. In het pikkedonker leggen we aan bij de steiger van 'Museu Oceanográfico'. Hier kunnen we een tijdje liggen. Dit oceanografische museum vangt diverse dieren op. Om bij de boot te komen lopen we bijvoorbeeld langs het pinguin bassin. We liggen hier gratis. De oprichter van het museum laat buitenlandse boten hier bijkomen van hun tocht. Ook een soort opvang dus.

Ondertussen zijn we 'druk bezig' met bijkomen van de spannende tocht. Omdat het hier winter wordt is het echt een stuk frisser. Wij genieten er ontzettend van. Eindelijk weer een lange broek aan, 's avonds zelfs een trui! Eindelijk weer binnen in een kroegje kunnen zitten. Eindelijk weer een Irish coffee! (Ja het zijn rare dingen die je gaat missen). Voor ons is het duidelijk; ook wij zijn meer 'cold climate sailors!'