Kaapverdië

We liggen een dag of 5 voor anker in het haven kommetje van Palmeira op het eiland Sal. Palmeira is een heerlijk slaperig vissers dorpje. In plaats van onze bijboot op te pompen, laten we ons dagelijks ophalen door de lokale havenmeester/boottaxi/regelaar. Voor een paar euro haalt en brengt hij je naar de kant. Wanneer je terug wilt roep je hem op via de handmarifoon. Soms gaat het goed. Soms sta je een half uur te wachten. Hoort er bij. Hoewel het hier behoorlijk ‘verwesterd’ is voel je toch gelijk dat je niet meer in Europa bent. Zeker in Palmeira waan je je nog even in een afgelegen Afrikaans dorpje. Hier en daar wat kleine winkeltjes, een centraal waterpunt en een lokaal douchegebouw. Het afgelegen gevoel verdwijnt overigens snel als je pad gekruist wordt door een TUI-rondleiding.

Bij wijze van onze eigen rondleiding stappen we in een Aluguer naar de zuidelijke plaats Santa Maria. Een Aluguer is een bestelbusje of pickup dat dienst doet als buslijn. In plaats van vaste vertrektijden, vertrekt hij pas als hij vol is. Aangezien wij als eerste instappen scheuren we al toeterend door Palmeira op zoek naar nog meer mensen die ook mee willen. Na 20 minuten hebben we voldoende mensen gevonden en racen we naar het zuiden over verbazingwekkend goeie wegen. Aangekomen in Santa Maria blijkt het daar wel heel erg aangepast aan toeristen. We zitten dan ook al snel weer in de ‘bus’ terug naar ons slaperige dorpje Palmeira.

Na 5 dagen besluiten we om een volgend eiland te bezoeken. We hebben veel verhalen gehoord over Mindelo op Sao Vicente. Zowel goede als slechte verhalen. We willen het graag met eigen ogen zien en we vertrekken naar Mindelo. Een tocht van ongeveer 24 uur. Op het eerste gezicht lijkt Mindelo wel een leuke stad. Een mengeling van Afrikaanse- en Europese sferen. Veel is er niet te doen maar voor ons is het ook een weerzien van oude en nieuwe bekenden. Hier blijven we nog zeker even liggen voordat we vertrekken naar Brazilië.