mijmeren

Terwijl ik loom m'n ontbijtje eet lees ik op het nieuws dat de eerste nachtvorst dit weekend verwacht wordt in Nederland. Da's even andere koek denk ik terwijl ik om me heen kijk. Een stralende zon en hoewel er een stevige wind staat is nachtvorst hier niet echt aan de orde. Langzaam dringt het tot ons door dat we de komende tijd vrijwel alleen zomer hebben.

De maand september is begonnen en de herfst staat voor de deur. Nog even en de buurmannen halen hun bladblazers tevoorschijn en worden de tuintjes met militaire precisie schoon geblazen. Lange wandelingen door een herfstbos, de houthaard eindelijk weer eens aansteken, het bockbiertje in m'n oude stamkroegje terwijl het buiten giet. Ik zal het allemaal moeten missen dit jaar. Tuurlijk is het hier heerlijk en hebben we zeker niets te klagen. Toch hebben we af en toe van die mijmer-momenten.

We varen nog steeds door de Spaanse Ria's. Van ankerbaai naar ankerbaai en af en toe gunnen we onszelf een nachtje in een haven. Inmiddels liggen we in de haven van A Pobra do Caraminal. Gisteren zijn we met Tom en Heidi van de Shalom naar de Piscinas Naturales geweest. Dit zijn natuurlijke zoetwater 'baden' in de bergen hier. Erg gezellig en wat een schitterende omgeving! 's Avonds nog even een drankje gedronken bij de "Iroquois" (een Amerikaanse boot). Als we later geen zin om te koken hebben besluiten we, geheel volgens Spaanse traditie, maar weer eens tapas te gaan eten in een lokaal restaurantje. O o o wat hebben we het zwaar.

Morgen vertrekken we naar Illa de Ons waar we voor anker gaan. Daarna hoppen we rustig richting Vigo waar we wat willen klussen. Hoewel er zeker nog wel een paar mijmer-momenten zullen komen zijn we dit leventje nog lang niet zat.

piscinas naturales

appeltaart bakken om in de
herfstsferen te komen.
# lekker burgerlijk!!

glibberen door de baden

schitterende locatie in
de bergen

kiek uut! tis glad!

bosbrand bij de haven in
A Pobra do Caraminal

blusvliegtuigen duiken op
het water

ze scheren tussen de bootjes
over het water