Wereldreis op een 7,2 meter bootje

"Mag ik jullie een cadeautje geven?" hoor ik ineens achter me. We hebben net aangelegd in de haven van Eastbourne. De afgelopen dagen zijn we in één stuk van IJmuiden naar Dover gevaren. Na een paar dagen in Dover varen we door naar Eastbourne waar we zojuist aangekomen zijn.

Ik zit in de kuip en wanneer ik achterom kijk zie ik een iets oudere man met een goeie karakteristieke kop. Duidelijk iemand die al langer op het water te vinden is denk ik. In zijn hand houdt hij twee gastenvlaggetjes. Eén van Spanje en één van Portugal. "Tja, gaat hij verder, ik wilde nog één keer naar de Azoren varen maar ik doe het niet meer". "Hier jullie mogen ze hebben dan worden ze nog gebruikt."

Hij stelt zich voor als Wim. Hij en zijn vriendin, Nelly, liggen tegenover ons aan de steiger met hun zeilboot. "Mijn schroef viel er gewoon af toen we laatst de haven uit wilden varen" vertelt Wim, duidelijk verlegen om een praatje. "Woensdag hebben we een afspraak bij de kraan hier om uit het water te gaan. Kan gebeuren, je moet ook een beetje geluk hebben bij een zeilreis."

Het blijkt dat Wim en Nelly weten waar ze het over hebben. Wim is al twee keer rond de wereld gezeild waarvan een groot gedeelte in een 7,2 meter zeilbootje. Nelly is later bij hem opgestapt. Ze hebben zelfs een boek geschreven over hun avonturen; "Eigenlijk kon het niet." Wanneer ik later het verhaal google vind ik een artikel uit de Zeilen van augustus 2015 onder de kop "onbekende beroemdheid".

Hij nodigt ons uit om de volgende dag een borrel te komen drinken op hun zeilboot. In de gezellige kajuit luisteren we naar de vele avonturen die ze beleefd hebben. Van geadopteerd worden door een familie in Frans-Polynesië tot een schipbreuk op zee. Ze hebben het allemaal meegemaakt. De rooie draad door alle verhalen is dat je niet teveel moet plannen. Geniet van de omgeving en de mensen. Ook pakten ze alles aan om geld te verdienen. Zo kregen ze de eindjes aan elkaar geknoopt. Wanneer we later die avond naar Hafskip lopen zijn we vol van alle verhalen. Het doet ons goed om te merken dat het gewoon mogelijk is om zonder veel geld te reizen zo lang je maar open staat voor je omgeving.

Nu zie ik ons geen zelfgemaakte oorbellen op het strand verkopen zoals Wim en Nelly deden, of straattekeningen maken van Madonna. Iedereen maakt zijn reis natuurlijk op z'n eigen manier. De verhalen van Wim en Nelly bevestigen voor ons nogmaals dat alles mogelijk is als je er voor gaat!