Hafskip

"Mag ik jullie een cadeautje geven?" hoor ik ineens achter me. We hebben net aangelegd in de haven van Eastbourne. De afgelopen dagen zijn we in één stuk van IJmuiden naar Dover gevaren. Na een paar dagen in Dover varen we door naar Eastbourne waar we zojuist aangekomen zijn. Ik zit in de kuip en wanneer ik achterom kijk zie ik een iets oudere man met een goeie karakteristieke kop. Duidelijk iemand die al langer op het water te vinden is denk ik. In zijn hand houdt hij twee gastenvlaggetjes. Eén van Spanje en één van Portugal. "Tja, gaat hij verder, ik wilde nog één keer naar de Azoren varen maar ik doe het niet meer". "Hier jullie mogen ze hebben dan worden ze nog gebruikt." Hij stelt zich voor als Wim. Hij en zijn vriendin, Nelly, liggen tegenover ons aan de steiger met hun zeilboot. "Mijn schroef viel er gewoon af toen we laatst de haven uit wilden varen" vertelt Wim, duidelijk verlegen om een praatje. "Woensdag hebben we een afspraak...

Een week hebben we in Enkhuizen gelegen. Druk met klussen en afspraken. Afgelopen donderdag zijn we vertrokken naar IJmuiden. Hier wachten we op goede wind. We willen zo snel mogelijk door naar het zuiden want we hebben zin in de spaanse ria's. Natuurlijk vergeten we niet onderweg ook te genieten. Het probleem met de SSB is inmiddels opgelost. We hebben een monteur aan boord gehad en het bleek een kleinigheidje. Er stonden een paar instellingen in de radio niet goed. Dit is aangepast en we kunnen nu dus ook weerkaarten via de kortegolfradio binnenhalen.  Toen ik de monteur vertelde over onze reisplannen richting Zuid-Amerika schoot hij in de lach. "Tja, wat er niet is kan ook niet kapot" was zijn gniffelende reactie. Blijkbaar doelde hij daarmee op de ietwat spartaanse inrichting van Hafskip. Bemoedigende woorden dus... Hoe dan ook, we zijn gelukkig weer onderweg!      paard van Marken windstille dag op het Markermeer       ...

De terugreis hebben we in korte tochten geknipt vanwege het aanhoudende wisselvallige weer. Vanuit Esbjerg varen we via Sylt naar Helgoland. Hier komen we in dichte mist aan. De radar bewijst wederom zijn waarde. Helgoland is een eiland midden in de beruchte 'Duitse Bocht'. Het is het enige gebied in Europa waar belastingvrij goederen ingekocht kunnen worden. Dit creëert een hebberigheid waar Bataviastad nog een puntje aan kan zuigen. Het eiland wordt overspoeld door Duitsers die met boten tegelijk aan land gebracht worden om daar sterke drank, sigaretten en parfum in te slaan. Dit koopfestijn staat in schril contrast met de natuur op Helgoland. Een wandeling langs de kliffen aan de westkust komt langs een populatie Jan van Genten die zo groot is dat ze direct naast het wandelpad broeden. Wij waren er met heerlijk ruw weer waardoor we er nagenoeg alleen rondliepen. Erg mooie wandeling was dat. Helaas waren we pas na sluitingstijd terug dus we hebben zelf niet even onze voorraad...