Oceaan

“Nu zijn we toch wel écht op de oceaan” roept Petra glunderend. Het is een windstille dag en om ons heen een spiegelgladde Oceaan. Plotseling geeft Petra een gilletje van opwinding “kijk daar, een schildpad!” Als ik kijk zie ik inderdaad een forse schildpad langs de boot zwemmen. Formaatje motorhelm. Wat een grappig gezicht is dat zeg. Je zou haast denken dat die beesten alleen in een dierentuin leven.

Dinsdag zijn we vertrokken uit Cascais (Lissabon) voor een  5-daagse overtocht naar Porto Santo (Madeira groep). De eerste dag hebben we heerlijk kunnen zeilen. Na een dag valt de wind echter weg en moet de motor aan. De tweede dag wordt het steeds duidelijker dat we nu toch echt op de Oceaan zitten. Het water is ontzettend helder en diepblauw, dolfijnen zwemmen voor de boot uit , ’s nachts springt er een vliegende vis op het dek (zoek maar op, kan echt) en nu hebben we dus schildpadden rond de boot zwemmen.

De dagen erna blijven rustig en we vermaken ons met lezen, over de oceaan staren, denken, eten, slapen en lachen terwijl de Hafskip rustig voort glijdt door het water. We hebben veel tijd en niets te doen. Ik merk dat er, uit het niks, gedachten naar boven komen die eigenlijk niets met zeilen te maken hebben. Herinneringen die je brein waarschijnlijk even geparkeerd had om later nog eens door te nemen. Normaal gesproken heb je het te druk met de dagelijkse beslommeringen zodat ze keurig opgeborgen blijven. Nu komen die herinneringen ineens naar boven. Best prettig eigenlijk. Wonderlijk hoe je brein werkt.

De vierde dag komt het onvermijdelijke moment. De diesel is bijna op en we kunnen dus niet verder op de motor. Het probleem is alleen dat de voorspelde wind nog niet is gearriveerd. Kortom; bij het begin van mijn wacht, om 02:00 uur ’s nachts, zetten we de motor uit. Beetje lullig voelde dat. “Lig je dan te dobberen op de Atlantische Oceaan” denk ik terwijl ik naar de sterren staar.

’s Ochtends vroeg begint het gelukkig te waaien en met een heerlijk windje 5 racen we naar Porto Santo. Hier arriveren we zaterdagavond om 20:30 uur. De komende dagen gaan we de boel verkennen. We denken er zelfs over om hier een paar weken te blijven. Ze hebben namelijk de actie; 5 dagen betalen dan lig je een maand gratis! Het druist tegen mijn gevoel als Hollander in om hier geen gebruik van te maken.

In ieder geval was het een heerlijke kennismaking met de oceaan. Ik kan niet wachten om aan de grote oversteek te beginnen. Toch moeten we daar nog even op wachten maar daarover later meer...

bij het laatste avondlicht varen
we Porto Santo aan

we vertrekken onder
vol zeil

dolfijnen zwemmen voor de boeg

Petra op de voorpunt in gesprek met de dolfijnen

je kunt ze bijna aanraken

we varen de zonsondergang tegemoet

de windvaan stuurt

na 5 dagen op zee, in de verte, Madeira!